Jakość powietrza.
Powietrze dobrej jakości nie zawiera nadmiernej (uciążliwej bądź szkodliwej) ilości pyłów i zanieczyszczeń gazowych. Dopuszczalna zawartość pyłów szkodliwych podana jest w odpowiednim rozporządzeniu Ministra Zdrowia. W tym artykule skupimy się na komforcie i zdrowiu w kontekście jakości powietrza.
Powietrze, które będzie dla nas komfortowe i zdrowe nie powinno zawierać zapachów, pyłów i nadmiernej ilości dwutlenku węgla. Człowiek i jego otoczenie w domu stale zanieczyszcza powietrze: wydziela dwutlenek węgla, zapach i wilgoć oraz pył, który w domu tworzy warstewkę kurzu.
Najbardziej miarodajnym sposobem pomiaru jakości powietrza jest pomiar CO2. Powietrze uważane za dobre jakościowo ma tylko 700ppm tego gazu, natomiast dopuszczalne wartości dochodzą do 1500ppm w zależności od kraju. W słabo wentylowanych pomieszczeniach poziom CO2 może osiągać nawet powyżej 4000ppm. Wypoczynek, czy zdrowy sen w takich warunkach nie jest możliwy.
Zdrowe i komfortowe powietrze powinno zawierać mniej niż 1000ppm CO2.
Wydzielanie CO2 przez człowieka jest różne w zależności od jego przemiany materii, a ta z kolei zależy głównie od aktywności. Do obliczeń wymaganej ilości powietrza świeżego przyjmuje się wartości wydzielania dwutlenku węgla zgodnie z poniższym wykresem:
Jak widać śpiący człowiek wydziela ponad 4 razy mniej dwutlenku węgla, niż ten sam człowiek podczas aktywności wzmożonej. W pomieszczeniach, gdzie przebywają ludzie chcemy zachować stężenie CO2 na stałym poziomie <1000ppm. Musimy zatem odpowiednio dopasować ilość powietrza do ilości osób i ich aktywności.
Wykres poniżej przedstawia ilość powietrza niezbędną do rozrzedzenia dwutlenku węgla emitowanego przy różnej aktywności człowieka:
Założeniem jest, że powietrze świeże ma standardowe stężenie CO2, czyli 400ppm.
Ilość powietrza świeżego, potrzebna nam do oddychania jest proporcjonalna do wydzielanego dwutlenku węgla.
Dobra praktyka: